کد مطلب:1461 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:305

احکام حنوط


591- بـعـد از غـسـل واجـب است میت را حنوط كنند , یعنی به پیشانی و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهای او كافور بزنند به طوری كه مقداری از كافور در آنها باقی بماند هر چند به غیر مالیدن بـاشد , و مستحب است به سر بینی میت هم كافور بزنند و باید كافور , ساییده و تازه باشد و اگر به واسطه كهنه بودن عطر او از بین رفته باشد كافی نیست .



592- احـتیاط مستحب آن است كه اول كافور را به پیشانی میت بمالند ولی در جاهای دیگر ترتیب معتبر نیست .



593- بـهتر آن است كه میت را پیش از كفن كردن , حنوط نمایند اگر چه در بین كفن كردن و بعد از آن هم حنوط نمایند مانعی ندارد.



594- كـسـی كـه برای حج یا عمره احرام بسته است , اگر بمیرد حنوط كردن او جایز نیست , مگر در دو صورتی كه در مساله 559 گذشت .



595- زنـی كـه شـوهـر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده , اگر چه حرام است خود را خوشبو كند , ولی چنانچه بمیرد حنوط او واجب است .



596- احتیاط مستحب آن است كه میت را با مشك و عنبر و عود و عطرهای دیگر خوشبو نكنند و نیز اینها را به كافور مخلوط ننمایند.



597- مستحب است قدری تربت حضرت سید الشهداء علیه السلام را با كافور مخلوط كنند , ولی باید از آن كـافـور بـه جـاهایی كه بی احترامی می شود نرسانند و نیز باید تربت به قدری زیاد نباشد كه وقتی با كافور مخلوط شد آن را كافور نگویند.



598- اگـر كـافور پیدا نشود , یا فقط به اندازه غسل باشد , حنوط لازم نیست و چنانچه از غسل زیاد بیاید ولی به همه هفت عضو نرسد , بنابر احتیاط مستحب باید اول پیشانی و اگر زیاد آمد به جاهای دیگر بمالند.



599- مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه میت بگذارند.